Een andere verklaring voor het Noormannen-poortje
Het poortje zou ook de ingang voor de vrouwelijke kerkgangers geweest kunnen zijn. In de katholieke kerken werden de vrouwen en mannen tot begin van de jaren ‘60 in de 20ste eeuw van elkaar gescheiden. Dit gebruik is voortgekomen uit een soortgelijk gebruik in Romeinse basilieken. Zo was er een noorddeur voor de vrouwen en een zuiddeur voor de mannen. Binnen zaten de mannen aan de zuidzijde, de zijde van het licht. De vrouwen zaten aan de noordzijde, de zijde van de duisternis. Gelukkig is deze gewoonte niet bewaard gebleven. Omdat men het niet meer nodig vond beide deuren te gebruiken, metselde men een van de deuren dicht, meestal de noordelijke.
HAGIOSCOOP De koster sluit de kerkepoort…. Het klokgelui verstomt. Men luistert binnen naar Gods woord dat van het altaar komt. Daar kruipt geheel gehuld in lompen, een weerzinwekkende figuur. Handen en voeten zijn slechts stompen. Ze zoekt wat houvast bij de muur. Dan knielt ze bij het kleine raam, dat naast de poort is aangebracht. Ze vouwt haar knokkels vroom te saam en prevelt haar gebeden zacht. Nu kijkt ze door het raam naar binnen, waar ‘t altaar zichtbaar is en luistert naar Latijnse zinnen, behorend bij de heil’ge mis. Ze staat bekend als de Leproze. Het volk is bang voor haar gebrek. Ze is bezeten door het boze. Voor haar is in de kerk geen plek…